I па́ныч
= паны́ч; -а; (польск. panicz); устар.
Молодой пан, барчук.
II паны́ч
-а́; м.; см. паныч II
пани́ч, паны́ч
«барчонок, холостой барин», южн. (Даль). Из укр. пани́ч от пан + патронимич. -ичь. См. пан.