прил.
Давший трещину; треснувший 1..
-ая, -ое; -нут, -а, -о., разг.
1) С трещиной, треснувший.
Тре́снутый стакан.
Т-ое стекло.
2) только полн. Дребезжащий, надтреснутый (о голосе)
Тре́снутый бас.