I ср.
Рукоятка топора [топор 1.].
II м. разг.
увелич. к сущ. топор 1., 2.
-а; ср.
Рукоятка топора.
Деревянное топори́ще.
Насадить на топори́ще топорик.
с.
axe-handle, axe helve